αντί …πλαισίου!

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράσαμε χθες στη Γενική συνέλευση Τμήματος: αντί να γράψουμε ένα τετρασέλιδο πλαίσιο με βουλίτσες και τα πλέον βαρετά για μερικούς αιτήματά μας, αρκεστήκαμε στο να αποτυπώσουμε σε μία κόλλα Α4 , μερικές σκέψεις μας και να τις μοιράσουμε στους συμφοιτητές μας!

ΘΕΛΕΤΕ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ; ΑΣ …ΕΞΕΤΑΣΤΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ!

Γιατί η εξέγερση ήταν μόνο η αρχή… Γιατί είμαστε ακόμα εδώ… Όλοι εμείς οι «προβοκάτορες», οι «τρομοκράτες» , οι «κουκουλοφόροι» , οι «πλιατσικολόγοι», οι «πράκτορες». Ή αλλιώς όλοι όσοι βρέθηκαν στο δρόμο το Δεκέμβρη , όλοι όσοι εκδικήθηκαν για μια χαμένη ζωή, για κάθε χαμένη ζωή, για τις χαμένες στιγμές τους. Όλοι όσοι εξεγέρθηκαν. Όλοι όσοι εκεί πίσω από τα οδοφράγματα, κάτω από τον καπνό των χημικών πολέμησαν μαζί, ερωτεύτηκαν, χαμογέλασαν, δάκρυσαν.

Και όχι δεν είμαστε καμία φωτεινή πρωτοπορία, καμία ομάδα καθοδηγητών. Δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από όσους αρνούνται να συμβιβαστούν, από όσους θέλουν τις ζωές που τους κλέψαν, πίσω. Κι αυτό είναι τα πάντα! Και όχι δεν τρέφουμε αυταπάτες. Μέσα σε αυτή την αποπνικτική κανονικότητα έχουμε ήδη επιλέξει στρατόπεδα. Όσοι επιμένουν να έχουν το βλέμμα στραμμένο στις χαμένες εξεταστικές, στηρίζοντας τις εξουσιαστικές δομές αυτού του συστήματος, δεν είναι παρά απομεινάρια ενός αέναου ταξικού πολέμου. Όσοι από εσάς προσπαθείτε επίμονα να πείσετε τους εαυτούς σας ότι τίποτα δεν συνέβη, βυθισμένοι σε μια θλιβερή ουδετερότητα, δεν μπορεί παρά να στέκεστε απέναντι μας. Όταν η εξέγερση γίνεται η καθημερινότητα σου, η σιωπή είναι μόνο συνενοχή.

Στη βία που σου ασκούν στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους σιωπείς… Φοβάσαι, υποτάσσεσαι… Ακόμα και τα πιο «τολμηρά» σου όνειρα εγκλωβίζονται σε ξεπεσμένα είδωλα και μοντέλα ζωής.Αν «πολεμάς» για να καταλήξεις μια Παναγιωταρέα , αν «αγωνίζεσαι» για μια θέση σε ένα δελτίο ειδήσεων, αν «επαναστατείς» μόνο σε περιπτώσεις κραυγαλέων δολοφονιών, όντως η εξέγερση δεν σε αγγίζει, αφού η εξέγερση ποτέ δεν ανήκε στους δουλοπρεπείς και τους υποταγμένους. Γι’ αυτό άλλωστε και αδυνατείς να αντιληφθείς ότι υπάρχουν άνθρωποι, που δεν κρύβονται πίσω από ταυτότητες κομματικών παρατάξεων («αριστερές» δήθεν επαναστατικές, «σοσιαλιστικές» δήθεν δημοκρατικές, δεξιές δήθεν φιλελεύθερες) , υπάρχουν άνθρωποι που δρουν με μοναδικό κριτήριο τη συνείδηση και το πνεύμα τους όχι για να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα τόσο σάπια όσο και η προηγούμενη, ούτε επηρεασμένοι από φθηνά συνδικαλιστικά τεχνάσματα προπαγάνδας. Και αυτοί οι άνθρωποι, οι εξεγερμένοι, δεν υποτάσσονται και δεν εγκαταλείπουν όσα τρενάκια «αγανακτισμένων» φοιτητών κι αν εμφανίζονται ως δια μαγείας, όση βία κρατική και μη και αν δέχονται.

Ενάντια λοιπόν σ’ αυτό το σύστημα και τα τσιράκια του, η μόνη απάντηση είναι συνεχής αγώνας από τις αίθουσες-κλουβιά και τα πανεπιστήμια-φυλακές μέχρι τους αστυνομοκρατούμενους δρόμους και τα σπίτια-κελιά για μια παιδεία και μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη μακριά από τα «δημοκρατικά ιδεώδη» του κράτους. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά που τολμούν να επιτίθενται στους εξεγερμένους, κάθε φορά που δεν διστάζουν να σκοτώνουν αθώους για πολιτικό γόητρο.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ

Υ.Γ.: Α, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΔΕΚΑ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Paramme.wordpress.com

Advertisement

Συνέλευση εξ αναβολής

Η συνέλευση του τμήματός μας, θα γίνει τελικά την Τρίτη 27 Ιανουαρίου στις 12:00.  Περιμένουμε για άλλη μια φορά να συγκεντρωθούμε όσο περισσότεροι φοιτητές είναι δυνατόν!

Συνέλευση…

Την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. Καλούνται όλοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να είναι παρόντες και να εκφράσουν την άποψή τους.

ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ ΜΕ ΣΤΟΛΗ…

Υπογραφές

Εκατοντάδες πανεπιστημιακοί, εκπαιδευτικοί, μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης, μέλη επιστημονικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων, συγγραφείς και καλλιτέχνες υπογράφουν κείμενο για το άμεσο σταμάτημα της γενοκτονίας των Παλαιστινίων στη Γάζα, καταγγέλλοντας την πολιτική ίσων αποστάσεων που κρατάει η ελληνική κυβέρνηση. Οι υπογράφοντες καλούν την κυβέρνηση να καταγγείλει την επίθεση του Ισραήλ, να πάρει πρωτοβουλίες για τον άμεσο τερματισμό της σφαγής, την παύση κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών, την άρση του αποκλεισμού από στεριά αέρα και θάλασσα της Γάζας, την ακύρωση της στρατιωτικής συμφωνίας Ελλάδας- Ισραήλ. Όπως υποστηρίζουν «η οριστική, δίκαιη και ειρηνική επίλυση περνάει μέσα από την δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, την επιστροφή των προσφύγων, την κατεδάφιση του τείχους του αίσχους, την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων και την αναγνώριση των νόμιμων κυβερνήσεων».

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ
ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ

Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για την τραγωδία που εξελίσσεται αυτές τις μέρες ενάντια στον παλαιστινιακό λαό μετά την δολοφονική επίθεση των δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ με την ενθάρρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και μερικών Αραβικών καθεστώτων.

Η γενοκτονία που συντελείται με τους βομβαρδισμούς και την χερσαία επίθεση δεν μας επιτρέπει να ανεχτούμε την πολιτική ίσων αποστάσεων και του παθητικού παρατηρητή που κρατάει η κυβέρνηση που σημαίνει στήριξη του εγκλήματος που λαμβάνει χώρα αυτές τις ημέρες στην Παλαιστίνη.

Την καλούμε να καταγγείλει την επίθεση του Ισραήλ, να πάρει πρωτοβουλίες για τον άμεσο τερματισμό της σφαγής, την παύση κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών, την άρση του αποκλεισμού από στεριά αέρα και θάλασσα της Γάζας – που στην πράξη εμποδίζει την οποιασδήποτε ανθρωπιστική αποστολή να φτάσει στον προορισμό της – και να ακυρώσει την στρατιωτική συμφωνία Ελλάδας- Ισραήλ. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να υποστηρίξει την έκτακτη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ζητάμε την συνέχιση των αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας και την αποστολή πλοίων για την παραλαβή των τραυματισμένων και περίθαλψή τους σε ελληνικά νοσοκομεία.

Ζητούμε να σταματήσει αμέσως η εισβολή στη Γάζα και ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη. Η οριστική, δίκαιη και ειρηνική επίλυση περνάει μέσα από την δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, την επιστροφή των προσφύγων, την κατεδάφιση του τείχους του αίσχους, την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων και την αναγνώριση των νόμιμων κυβερνήσεων.

Λίγο στάρι, λίγο κρασί στο μνήμα και είμαστε εντάξει…

Έγιναν λοιπόν σήμερα «τα Σαράντα» του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου. Για όσους δε θυμούνται, μιλάμε για το παιδί που πριν ενάμιση μήνα περίπου, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από την Ελληνική αστυνομία.

Πολλοί χαρακτήρισαν το γεγονός ως «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», άλλοι ως «κόμπο που έφτασε στο χτένι». Το σίγουρο είναι ότι η δολοφονία του έγινε η αφορμή να ξεσηκωθούν χιλιάδες κόσμου εναντίον της αναιμικής Κυβέρνησης, της Αστυνομικής αυθαιρεσίας και όλων εκείνων των προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί στην Παιδεία και σε άλλους τομείς τα τελευταία χρόνια. Η αντίδραση του κόσμου υπήρξε ισχυρή. Δυστυχώς η συνέπεια και η μνήμη του για άλλη μια φορά υπήρξαν αδύναμες.

Ο λόγος περί των νεολαίων αυτού του τόπου. Οι περισσότερες σχολές εκτίμησαν τη δολοφονία και τα προβλήματά μας που βγήκαν ξανά στην επιφάνεια ίση με μία εβδομάδα κατάληψης και πορειών. Άλλοι υπήρξαν γενναιόδωροι και χάρισαν στη μνήμη του Αλέξη δύο βδομάδες. Άλλοι πάλι, πήγαν για σκι στην Αράχοβα γιατί πλησίαζαν και Χριστούγεννα και δεν κατάλαβαν καν τι συνέβη…

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έγινε σύγχρονος ήρωάς, το σύμβολο μιας γενιάς χωρίς ο ίδιος να γνωρίζουμε αν το ήθελε ως αντάλλαγμα με τη ζωή του. Αν τον άφηναν να μεγαλώσει, θα βίωνε σίγουρα τη σαθρότητα του συστήματος. Μπορεί και γι’ αυτό να τον σκότωσαν βέβαια: Επειδή είδαν στα μάτια του όνειρα και ζωή και τους χαλούσε το όλο σκηνικό. Το πιο φρικτό για ‘μένα ξέρετε ποιο είναι; Ότι ο θάνατός του απασχόλησε πολύ περισσότερο την Κοινή γνώμη απ’ ότι θα την απασχολούσαν τα προβλήματα που θα αντιμετώπιζε μεγαλώνοντας ως άλλος ένας μαθητής, φοιτητής, εργαζόμενος του Κοινωνικού Συνόλου.

ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΟΡΥΒΟ ΑΠ’ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΑΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΟΣ ΦΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ.

Ανυποχώρητοι μέχρι τη νίκη!

Το κίνημα συνεχίζει μέχρι να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων και μέχρι οι διεκδικήσεις μας να ριζώσουν βαθιά μέσα στα κεφάλια αυτών που νομίζουν οτι μπορούν να συνεχίζουν να δολοφονούν από τη Γάζα μέχρι τα Εξάρχεια. Αυτό ακούστηκε και από το πρώτα μεγάλα, πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια της νέας χρονιάς την Παρασκευή 9Γενάρη. Και ακούστηκε πολύ δυνατά.

Η μαζικότητα των συλλαλητηρίων, έδειξε ότι οι μέρες του Αλέξη δεν έχουν τελειώσει. Η κυβερνητική προπαγάνδα που προσπαθούσε τις προηγούμενες μέρες να εκμεταλλευτεί τον τραυματισμό του ΜΑΤατζή και να συκοφαντήσει στο κίνημα, έπεσε στο κενό. Την ίδια τύχη είχε και ο περίφημος ανασχηματισμός. Η εξέγερση του Δεκέμβρη, βρήκε τη συνέχεια της στη δολοφονία του Τεμπονέρα, και έδειξε ότι το κίνημα ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ και ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ.
Τα αιτήματα για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, κόντρα στις γελοίες δηλώσεις του νέου Υπουργού Α. Σπηλιωτόπουλου για «ειλικρινή διάλογο», βγήκαν επιθετικά στο συλλαλητήριο. Και δεν ήταν τα μόνα. Οι ομιλίες συμπαράστασης στην μετανάστρια εργάτρια Κ.Κούνεβα, οι ανακοινώσεις για τη δολοφονία ενός ακόμα μετανάστη στην Πέτρου Ράλλη, οι καταγγελίες για τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη που αντιμετωπίζουν τους τρομονόμους, έδειξαν ότι το κίνημα μεγαλώνει και διευρύνεται συνεχώς σε όλα τα μέτωπα.

Ακόμα πιο έντονος ο αντιπολεμικός χαρακτήρας ενάντια στη νέα σφαγή στη Γάζα. Μάλιστα οι νέες αποκαλύψεις σχετικά με την εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης στη σφαγή της Γάζας, δίνει νέα ώθηση στο αντιπολεμικό κίνημα. Η αποκάλυψη της σχεδιαζόμενης μεταφοράς αμερικάνικων πυρομαχικών στο Ισραήλ, μέσω του Λιμανιού του Αστακού, είναι ακόμα μια απόδειξη στη συνενοχή της κυβέρνησης σε αυτό το έγκλημα. Η πρόκληση αυτή δεν μένει αναπάντητη. Την Πέμπτη το μεσημέρι, η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και πολιτών Αστακού, οργανώνει συγκέντρωση με τρίωρη στάση του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου την ώρα της διαδήλωσης και τη συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων και εργαζόμενων από Γιάννενα, Πάτρα, Αθήνα.

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, το αμερικανικό Πεντάγωνο έχει προκυρήξει διεθνή διαγωνισμό για τη μεταφορά 3000 τόνων πολεμικού υλικού σε 365 τεράστια κοντέινερ στο λιμάνι Ασντόντ του Ισραήλ. Το φορτίο του θανάτου- εκρηκτικά και πυροκροτητές μεγάλης ισχύος- θα μεταφερθούν σε δύο δρομολόγια με βάση το λιμάνι του Αστακού στην Αιτωλοακαρνανία. Είναι ένα ιδιωτικό λιμάνι, που χρησιμοποιούν συχνα τα αμερικάνικα πολεμικά πλοία. Συμφωνα με το ρεπορτάζ, η μεταφορά υπολογίζεται να γίνει μέχρι το τέλος του μήνα.
Όσες διαψεύσεις και αν βγάζει η κυβέρνηση, όσα προπετάσματα καπνού κι αν ρίχνει, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί στα μετόπισθεν της ισραηλινής πολεμικής μηχανής που δολοφονεί τη Γάζα. Αυτό δεν περιορίζεται στο λιμάνι του Αστακού. Τα ισραηλινά F-16 που ισοπεδώνουν με τις βόμβες τους ισοπεδώνουν τις παραγκουπόλεις της Γάζας, έχουν κάνει κοινές ασκήσεις με την ελληνικά πολεμική αεροπορία πάνω από τη Θεσσαλία(βλέπε επιχείρηση «Ένδοξος στρατιώτης», προσομοίωση για αεροπορικό χτύπημα στο Ιράν. Τα ισραηλινά κανονιοφόρα που σφυροκοπάνε τη Γάζα από τη θάλασσα είναι η αεροναυτική βάση της Σούδας. Μια ελληνική φρεγάτα που συμμετέχει στην «διεθνή δύναμη» που επιτηρεί στα ανοιχτά του Λιβάνου το «βόρειο μέτωπο του Ισραήλ» έρχεται να προστεθεί στα φιλέτα της ελληνικής κυβέρνησης στις σφαγές που διαπράττονται στη Μέση Ανατολή. Μια συνεργασία που απλώνεται σε όλο το φάσμα, από τις μυστικές υπηρεσίες και την αστυνομία, μέχρι τη διπλωματία.

Γι αυτό το κίνημα που δίνει και τη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων, θα πρέπει να βάλει στο στόχαστρο τους συνένοχους και τους συνεργάτες της σφαγής αυτής.

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ και ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ.

Νεκρός από Δακρυγόνα!!!

Δημοσιεύτηκε στο Indymedia σήμερα, 17 Ιανουαρίου

Μεταφέρθηκε κλινικά νεκρός από δακρυγόνα! από Θ. 10:16μμ, Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009 (Τροποποιήθηκε 10:25μμ, Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009)

Διασταυρωμένο από αθλητικούς συντάκτες- τα ΜΜ»Ε» δε λένε τίποτα ή το μεταδίδουν ως «αποτέλεσμα επεισοδίων χούλιγκανς».

«Τεράστια ποσότητα χημικών που έριξαν απόψε στο Καυτατζόγλειο, μετά τον Αγώνα Ηρακλή- ΑΕΚ, οι ΜΑΤάδες, κυριολεκτικά πήρε και σήκωσε ένα μεσήλικα, με καρδιολογικό ιατρικό ιστορικό. Ο άνθρωπος ξαναμπήκε στο γήπεδο για να γλυτώσει, έπεσε διαλυμένος στο γήπεδο και: Γιατροί και νοσοκόμοι που έπεσαν πάνω του, προσπαθούσαν ώρα να τον «επαναφέρουν», να τον ξαναφέρουν στη ζωή ουσιαστικά, μια που ήταν κλινικά νεκρός! Έτσι, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, σε κρίσιμη κατάσταση. Κάθε αρνητική εξέλιξη στην τσακισμένη υγεία του, δυστυχώς, είναι υπαρκτή! Να συμπληρώσω ότι, ακόμα και για τα «μέτρα» της κατστολής, ο άνθρωπος δεν ήταν κανας «αληταράς- χουλιγκάνι»! Συνταξιούχος πυροσβέστης ήταν, που όπως τόσοι μεγαλύτεροι, μικρότεροι, «μπάχαλοι» ή «φυσιολογικοί φίλαθλοι» δέχτηκε σύννεφο χημικών στο σωρό!»

Μάλιστα….

Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ο 58άχρονος συνταξιούχος πυροσβέστης υπέκηψε στα χημικά και μπορούμε πλέον να βγάλουμε το «κλινικά» και να αφήσουμε το σκέτο «νεκρός».

Σημειώστε παρακαλώ πως ο άνθρωπος μπήκε στο γήπεδο για να γλυτώσει….Ασχολίαστο.

Το γεγονός αποσιωπείται όπως λέγεται και παραπάνω, οι λόγοι είναι υποθέτω προφανείς. Οφείλω να συγχαρώ την ΕΛ.ΑΣ. για την αποτελεσματικότητα των νέων εισαγόμενων χημικών και να υπενθυμίσω την ποσότητα που ρίχνουν στις πορείες, ανεξαρτήτως μπάχαλων. Μήπως φταίει το ότι ήταν 58 χρονών; Μήπως πρέπει να βάλουμε πλαφόν στις ηλικίες που επιτρέπεται να πηγαίνουν στο γήπεδο ή στις πορείες; Αν ναι παρακαλώ να μου το πείτε γιατί έχω δει ανθρώπους να φωνάζουν σε πορείες που δεν ήταν καθόλου ηλίθιοι, θερμοκέφαλοι πιτσιρικάδες σαν εμάς που, έλα μωρέ, μικροί είμαστε, θα τ’ αντέξουμε και στο κάτω κάτω ας μέναμε σπίτια μας.

Φαίνεται πως το σύνθημα: «Εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία, φορέστε αλεξίσφαιρα περνάει η Αστυνομία» θα πρέπει να αλλάξει σε: «Εσεις που τώρα κοιτάτε την πορεία, φορέστε αντιασφυξιογόνες γιατί τα δακρυγόνα είναι θανατηφόρα….»

Τι να πω….

Αλήτες…..

Μια σειρά τηλεφωνημάτων

Κειμενάκι που μας έστειλε μια ανώνυμη φίλη προς δημοσίευση:

Ακουλουθει μια σειρα τηλεφωνηματων μιας μη πολιτικοποιημενης κοπελας στη κολλητη της απο την παραμονή της δολοφονίας του 15χρονου μεχρι και την αρχή των διακοπών των Χριστουγέννων.

5-12-08, 15:12
–Έλα Σόφη θα παμε αυριο villa??Εχω κλεισει τραπεζι!Συμφωνοι?Οκ θα περασω να σε παρω κατα της 11.

6-12-08, 22:33
–Δε θα το πιστεψεις,γινονται φασαριες στα εξαρχεια και κλεισαν τους δρομους.Δεν ξερω γιατι καποιον αναρχικο λεει σκοτωσανε καταλαθως γιατι επιτεθηκε σε αστυνομκο.Καταλαβες?Επειδη αυτος ηταν κωλοπαιδο εμεις θα χασουμε το τραπεζι!!Πολυ συγχιστηκα τωρα!!

7-12-08, 14:40
-Ναι ναι τα ακουσα και γω τλκ κριμα το παιδι δεν επρεπε να το φαει ο κακος αστυνομικος..

7-12-08, 21:24
-Σοφια εχουμε συνελευση αυριο.Φοβαμαι μου πανε οτι θα την οργανωσουν αναρχικοι..Λεω να μη παω..

9-12-08, 16:30
-Εχω πολυ πολυ μεγαλο προβλημα.Πρεπει να παω στη σχολη να παρω τη λιστα για τα βιβλια.Τι και που ειναι το προβλημα?Η σχολη τελει υπο καταληψη την οποια κρατανε αναρχικοι.Ναι ναι σοφια σαν αυτους που βλεπεις στη τηλεοραση να τα σπανε!! Λες να με λιντζαρουν???

11-12-08, 10:55
-Ελα αγαπη μου δε θα το πιστεψεις!!Ειναι μια χαρα παιδια αυτοι στη καταληψη.Οχι δε με πειραξανε το αντιθετο με βοηθησανε.Μου πανε βεβαια και μερικα τρελα.Να για παραδειγμα οτι σπανε και οι μπατσοι βιτρινες.Το ηξερες εσυ αυτο??Μπα δε το πιστευω ετσι τα λενε για να καλυψουν τα νώτα τους..

13-12-08, 23:44
-Το ειδες και συ???Επαθα σοκ με το video!!Μα να ειναι οι κουκουλοφοροι μαζι με τους αστυνομικους που μας προστατευουν??Λες να χαν δικιο τα παιδια απ τη καταληψη????

15-12-08, 20:29
Εγινα παιδι του λαου σοφια!Πηγα σε πορεια!Τελικά οντως υπαρχουν αστυνομικοι που δερνουν και βαρανε και σπανε.Και τωρα φοβαμαι αυτους πιο πολυ απ τους αναρχικους.

19-12-08, 12:10
Ποτε δεν ειπα αυτο.Οχι επιμενω.Δεν ειμαι υπερ της βιας και της καταστροφης των περιουσιων αλλα εσενα αυτο ειναι το προβλημα σου??Γιατι δε σκεφτεσαι γιατι γιναν ολα αυτα ε???

22-12-08, 19:25
Ναι σ’ ευχαριστω πολύ για το δώρο σου. Όχι ρε συ τι λες μ’ άρεσε πάρα πολύ..απλα να αυτες τις μερες δν σκεφτομαι τοσο τα Χριστουγεννα….

Το κειμενάκι είναι φυσικά φανταστικό αλλά όχι και πολύ απίθανο…

Εγκώμιο στα θύματα της «Εξεταστικής» Τρομοκρατίας

Δεν υπάρχουν πουθενά δικλείδες ασφαλείας και εγγυήσεις. Παρ’ όλα αυτά ποτέ δε χάθηκε εξεταστική (ελπίζω οι παλιότεροι να το αναγνωρίζουν αυτό). Η εξεταστική δεν είναι το βαθμολόγιο της γραμματείας ή μια δήλωση μαθημάτων για να χάνεται. Δεν είναι μια εργασία που την πήρε στο εξοχικό του ο καθηγητής να την διορθώσει και την πήρε το κύμα.

5-6 μαθήματα είναι κάτι πολύ μικρό για να ξεπουληθούμε και να κουκουλώσουμε τα προβλήματά μας. Τα βιβλία που δεν έχουν έρθει ακόμα στα βιβλιοπωλεία είναι μια μικρή μόνο ένδειξη του Νόμου Πλαισίου για τον οποίο διαμαρτυρόμασταν την προηγούμενη χρονιά και μας λέγανε αλήτες, υπερβολικούς και γραφικούς. Δε χαιρόμαστε που δικαιωθήκαμε. Λυπόμαστε που δε μας πίστεψαν και τώρα υποφέρουμε παρέα. (Παρεπιπτόντως αν σας ζητήσουν στα βιβλιοπωλεία και κάποια «μικρή συνδρομή» μη ξαφνιαστείτε).

Θέλουμε όλοι το πτυχίο μας και έπειτα να φύγουμε όσο πιο μακριά γίνεται απ’ το κτίριο της Εγνατίας 46 και να μην κοιτάξουμε ποτέ πίσω. Δε μπορούμε να αφήσουμε έτσι την κατάσταση όμως. Ένας συνάδελφος είπε χαριτολογώντας «Κάθε χρόνο και χειρότερα».  Σε λίγα χρόνια δε θα γελάει κανείς μ’ αυτό. Θα είναι το αστείο που έχει παλιώσει. Δε ζητάμε αλληλεγγύη. Είναι πανάκριβη στις μέρες μας εξάλλου.

Ζητάμε να πληροφορηθείτε για το τι γίνεται με την Παιδεία και πως την κατευθύνουν εκεί που θέλουν οι ισχυροί. Αν συμφωνείτε με όλα αυτά, τότε εντάξει. Αν όχι, και πιστεύετε ακόμα ότι η Παιδεία πρέπει να είναι δωρεάν και δημόσια, είναι κρίμα να μην κάνετε κάτι γι’ αυτό. Αντιδράστε!

Αργότερα θα ανθίσει και το ενδιαφέρον σας για την κοινωνία γενικότερα, αν το βλέπετε ως κάτι μακρινό και ξένο τώρα. Έτσι λένε… Πρώτα σβήνεις το χωράφι σου που παίρνει φωτιά και μετά βοηθάς και τον γείτονα. Η Παιδεία είναι απλά ένα από τα δεκάδες προβληματικά πράγματα που έχουμε να παλέψουμε σ’ αυτόν τον τόπο.  Μεγαλώνοντας θα συναντάμε όλο και περισσότερα προβλήματα αν δεν τα βλέπουμε για την ώρα. (Εργασιακά, ασφαλιστικά.. κλπ.).

Να μάθουμε να παλεύουμε και να διεκδικούμε λύσεις και όχι να καλύπτουμε  και να σιγοντάρουμε τις νοσηρές καταστάσεις που βιώνουμε. Ας συνηθίσουμε να κανονίζουμε τις ζωές μας με άξονα τις ανάγκες μας και όχι τα συμφέροντά τους! ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ, ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Κλείνω αυτή την «παρέμβαση» με ένα τσιτάτο που διάβασα πρόσφατα:

» Οι γονείς μας, μας διηγούνται ότι φορούσαν ποδιά και τους έδερνε ο δάσκαλος με τη βέργα. Ανατριχιάζαμε!

Εμείς θα λέμε στα παιδιά μας ότι πηγαίναμε σε δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Θα μένουν με το στόμα ανοιχτό! «

Ιδού το τραίνο…

Τα βαγόνια είναι full

6 μ.μ. όλοι στην πορεία

Σήμερα Παρασκευή στις 6 μ.μ. όλοι στην πορεία.

Πορεία αλληλεγγύης στον παλαιστινικό λαό

Η συνάντηση έχει οριστεί στο άγαλμα Βενιζέλου.

Να είμαστε όλοι εκεί!

Έτσι όπως μας θέλετε εσείς…

...έτσι όπως μας θέλετε εσείς, ποτέ μας δε θα γίνουμε εμείς…(Ο στίχος είναι από ένα σύνθημα.)

Τώρα που τελείωσε η κατάληψη θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα συνεχιστούν οι »παραγωγικες διαδικασίες» της σχολής. Υπάρχει μια εξεταστική για την οποία τα βιβλία βγήκαν μόλις τη Δευτέρα. Αρκετοί δε μπορούν να τα πάρουν γιατί δεν είναι γραμμένοι στις λίστες,καθώς πολλές ηλεκρονικές δηλώσεις χάθηκαν στο δρόμο, λόγω της καλής οργάνωσης της γραμματείας. Υπάρχουν μαθήματα τα οποία έγιναν με συνδιδασκαλίες στην αρχή του εξαμήνου. Υπάρχουν μαθήματα για τα οποία δεν υπάρχει καθηγητής της σχολής να διδάξει.

Αλλά αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι να δούμε πόσοι από αυτούς που καίγονταν για μάθημα, που ηδονίζονταν καθήμενοι σπίτι σκεπτόμενοι τα εκπληκτικά μαθήματα που παραδίδουν κάποιοι τηλεκαθηγητές της σχολής μας, αδημονόντας να επιστρέψουν στα έδρανα (χαχα …μην ψαρώνετε! Μόνο κάτι καρέκλες με ενσωματωμένο στήριγμα για να γράφεις διαθέτουμε)  θα βρίσκονται στη σχολή. Στην ανοιχτή σχολή.Όχι στη σχολή που κάποιοι καταληψίες κρατούσαν κλειστή και δεν άφηναν κανέναν να πλησιάσει.

Τέλος πάντων, οι πραγματικά παραγωγικές διαδικασίες της σχολής θα συνεχιστούν. Η πρόσκληση προς όσους καθηγητές θέλουν να κάνουμε αντιμαθήματα έξω από τη σχολή είναι ανοιχτή. Θα τους το πούμε και από κοντά. Και πολλά πολλά άλλα θα κάνουμε. Δε θα σταματήσουμε. Δεν παίζει να σταματήσουμε.

Τσαφ, τσουφ….

Από το Λιανοκλάδι, το Πλατύ Ημαθίας, τα Παλαιοφάρσαλα και την Οινόη, έσκασαν τρένα – τρένα τρελλά και αλλοπαρμένα… Χάθηκε, λεπόν, η συνέλευση με 62 ψήφους στην Πασπ, 37 στο πλαίσιο των Αγωνιζόμενων Φοιτητών και 20κάτι (σόρρυ, δε θυμάμαι, δεν ασχολούμαι…) στην ΠΚΣ… Το blog και η συλλογικότητα που δημιουργήθηκε μέσα στην κατάληψη συνεχίζουν να υφίστανται και να δρουν..!!

Συνέλευση…

Την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι, διεξάγεται η Γενική Συνέλευση του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. Καλούνται όλοι οι φοιτητές της σχολής να παραστούν και να εκφράσουν δια του λόγου ή/και της ψήφου τους την άποψή τους.

Επιτελείο του ΝΑΤΟ στη Θεσσαλονίκη

Η κυβέρνηση (Νέα Δημοκρατία-ΠΑ.ΣΟ.Κ.) της χώρας, προχθές, στη Βουλή ενέκρινε τη σύσταση στρατηγείου χαμηλής ετοιμότητας του ΝΑΤΟ στη Θεσσαλονίκη.Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι στο συγκεκριμένο στρατηγείο θα μπορούν να φιλοξενούνται πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με το Παράρτημα Α, παράγραφος 2-η : «Η Ελληνική Δημοκρατία ως έθνος-πλαίσιο θα παρέχει τα όπλα και το μεμονωμένο συκγεκριμένο εξοπλισμό (π.χ. πυρηνικό,βιολογικό και χημικό NBC), εαν αυτό ζητηθεί από τους συμμετέχοντες». Έχουμε στην ουσία μια δημιουργία μιας ακόμα βάσης παρόμοια με αυτή στη Σούδα και το Άκτιο. Θεωρούμε ότι δεν είναι ανάγκη καν να σχολιαστεί η αρχική δήλωση του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Γ.Πλακιωτάκη : «Η κύρωση δεν αναφέρεται σε τέτοια όπλα, αλλά σε ατομικό εξοπλισμό(μάσκες και ρούχα) προφύλαξης από πυρηνικά,χημικά και βιολογικά όπλα» αλλά ούτε και η επόμενη όπου παραδέχτηκε τελικά ότι υπάρχει τετοια πρόβλεψη στη σύμβαση αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί καθώς η Ελλάδα δεν διαθέτει τέτοια όπλα.

Εκτός από το προφανές πρόβλημα με τη δημιουργία μιας ακόμα στρατιωτικής  βάσης του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα, υπάρχει και περιβαλλοντικό πρόβλημα καθώς στην περίπτωση του παραμικρού ατυχήματος, μια πιθανή διαρροή θα έχει τραγικές συνέπειες για την υγεία των κατοίκων σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω από το στρατηγείο.

Είναι αξιοσημείωτο, ότι στα πλαίσια της αντικειμενικής ενημέρωσης, το θέμα έχει θαφτεί από σχεδόν όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

πηγές: http://strategy-geopolitics.blogspot.com,http://jimakos68.wordpress.com,http://news.kathimerini.gr.

Η ζωή από το 1,5 μέτρο…

Συλλογιζόμουν προχθές, πώς να είναι άραγε η ζωή όταν την βλέπεις από το 1,5 μέτρο…

Στο συλλογισμό μου αυτό βρήκα, ευτυχώς πολύ εύκολα, απαντήσεις, έχοντας ως παράδειγμα ένα ανθρωποειδές που επαγγέλλεται τη δικηγορική και την ποδοσφαιροπροεδρική και βγαίνει συχνά πυκνά στα κανάλια.

Να λοιπόν που κατέληξα:

Από το 1,5 μέτρο βλέπεις τη ζωή πολύ διαφορετικά.

Οι δεκαπεντάχρονοι νεαροί σου φαίνονται μοχθηροί γίγαντες και χούλιγκανς οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο καθημερινά τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων και μπλέκουν ασταμάτητα σε φασαρίες.

Ο Θεός, επίσης, φαίνεται πολύ πιο μακρινός(λόγω και της φυσιολογίας του ατόμου που τον παρατηρεί από χαμηλότερα) αλλά και πολύ πιο μοχθηρός. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός να πεθαίνουν παιδιά σύμφωνα με το θέλημά του!

Βέβαια, λόγω της διαφοράς αυτής του ύψους, η οπτική γωνιά των πραγμάτων αλλάζει γενικότερα και ριζικά.

Η ευθεία τροχιά μιας σφαίρας, αν αναλυθεί από την οπτική γωνία ενός δεκάχρονου παιδιού και σύμφωνα πάντα με τον 3^ο νόμο του Νεύτωνα (Μελέτη Α.Κούγιας),  φαίνεται να εξοστρακίζεται πολλαπλώς και να καταλήγει τελικά στο στήθος προαναφερθέντος χούλιγκαν.

Η οπτική γωνία όμως μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο-νάνο και σε άλλες διαφοροποιήσεις σε σχέση με την κοινωνία και τον κόσμο γύρω του.

Ο ειδικός μπατσοφρουρός που βγαίνει παγανιά με το τζιπ και το πιστόλι του, φαίνεται στη περίπτωσή μας ως ένας καλός και αγαθός αστυνομικός, πλην όμως μισότρελος και χτυπημένος από τη ζωή την ίδια(η τελευταία συνιστώσα προκύπτει έπειτα από μελέτη του ψυχολογικού-επιστημονικού εντύπου «Ριζοσπάστης»), ο οποίος νιώθει να απειλείται η βασανισμένη του ύπαρξη από κάποια παιδάκια(ή μπορεί και να φοβάται μη και του κλέψουν το γλειφιτζούρι που κρύβει καλά στην δεξιά του τσέπη).

Η τελευταία συνιστώσα που αλλοιώνεται από την ιλιγγιώδη έλλειψη ύψους είναι η λειτουργία-εγκυρότητα-αρμοδιότητα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Βλέπουμε εδώ τον φορέα αυτό να μετατρέπεται σε έναν παντοδύναμο κριτή-Θεό που, εκτός των άλλων αρμοδιότητά του είναι να κρίνει αν πρέπει να σκοτώνουν οι μπάτσοι παιδιά 15 ετών.

Τώρα βέβαια που το καλοσκέφτομαι, πολλοί ακόμη τομείς της ζωής όπως τη βλέπουμε από το 1,5 επηρεάζονται και αλλοιώνονται, όπως για παράδειγμα η γενικότερη αίσθηση της δικαιοσύνης, ο φόβος ότι σε καταδιώκουν παντού και ο φόβος για το τακούνι της πρώην γυναίκας σου, αλλά αυτά είναι θέματα άσχετα με το παραπάνω και θα τεθούν προς συζήτηση σε μια αντίστοιχη μελέτη…

Ανταπόκριση από το Ανοιχτό Αντιμάθημα «Κοινωνία και επιστήμη»

Η Κατάληψη της Δημοσιογραφίας, με τα λίγα μέσα που διέθετε για την πραγματοποίηση του ανοιχτού αντιμαθήματος με τίτλο ‘Κοινωνία και Επιστήμη’ στην πλατεία Αριστοτέλους, κατάφερε να δώσει μια διαφορετική σημασία στην έννοια του πανεπιστημιακού μαθήματος και στη σύνδεση του με την κοινωνία, παρόλες τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε.

Μαζί με τους εισηγητές του μαθήματος κ. Νόττα και κ. Φραγκονικολόπουλο, οι φοιτητές της κατάληψης κουβαλώντας τον πίνακα, και με μια ντουντούκα αντί για μικρόφωνο, σε ένα ένθερμο κοινό που σιγά σιγά περιτριγύρισε τον κρύο χώρο ξεκινήσαμε να συζητάμε για το ρόλο του πανεπιστημίου και το χαρακτήρα του, μέσα από την περιθωριοποίηση που υφίσταται από τις επιλογές αυτού του συστήματος. Την εισήγηση ξεκίνησε ο κ. Νόττας, ξεκαθαρίζοντας ότι ένα πραγματικά ελεύθερο πανεπιστημιο που θα δίνει πραγματικές γνώσεις στην κοινωνία και τις ανάγκες της, είναι ένα πανεπιστήμιο που θα ελέγχεται από τα ίδια τα μέλη που το αποτελούν, γιατί όταν τα μέσα παραγωγής ανήκουν σε κερδοσκόπους, παραμένει κλειστό, μουντό, έξω από την κοινωνία, την πραγματική γνώση και τις ανάγκες μας. Ο κ. Φραγκονικολόπουλος έθιξε με ρεαλισμό την κατάσταση του σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος, την ανυπαρξία υποδομής και την αλλοίωση που υφίσταται η γνώση που καταντά ανεπαρκής και στείρα για τους σπουδαστές που ελπίζουν στην καλλιέργεια ελεύθερου πνεύματος μέσα από την ακαδημαική διδασκαλία. Αυτές οι νοοτροπίες που υπάρχουν σε πανεπιστημιακά μέλη τα οποία βλέπουν την θέση τους μέσα στο Πανεπιστήμιο μόνο ως κοινωνική καταξίωση πρέπει να πάψουν αν θέλουμε να παλέψουμε για ένα ανοιχτό προς την κοινωνία πανεπιστήμιο.

Αξίζει να σημειωθούν τόσο η παρέμβαση του κ. Κουτσούκου, ο οποίος δουλεύει στο χώρο της δημοσιογραφίας στη Θεσσαλονίκη από τη δεκαετία του ’80, όσο και η παρέμβαση του κ. ‘Εξαρχου υποψήφιου καθηγητή του τμήματος. Ο πρώτος, φέρνοντας στη συζήτηση τις δικές του εμπειρίες τόσο από το χώρο της δημοσιογραφίας όσο και από τους κοινωνικούς αγώνες που έζησε, μίλησε για τη ρήξη που πρέπει να έρθει από τον κόσμο που παλεύει κυρίαρχα μέσα στους ίδιους τους χώρους δουλειάς, κόντρα σε εκβιασμούς, απειλές και στον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο που υφίστανται. Χαιρέτισε τους αγώνες των φοιτητών και των νεολαίων που ξεσηκώνονται όλο αυτό το  διάστημα και ευχήθηκε τη συνέχειά τους σε όλα τα επίπεδα και την τελική νίκη τους. Ο δειύτερος, κ. Έξαρχος, μίλησε για τη δική του εμπειρία σαν καθηγητής Πανεπιστημίου στο Μεξικό και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν σε συνεργασία εκπαιδευτικοί και φοιτητές για τη διεξαγωγή του μαθήματος. Η ίδια η επιλογή των καθηγητών, γινόταν δημόσια στο τοπικό γήπεδο της κοινότητας με δημόσια ψηφοφορία.

Οι παρεμβάσεις των φοιτητών, έδωσαν άλλη ώθηση και  κουράγιο σε μια συζήτηση που άνοιξε αλλά δεν τελείωσε μετα τη λήξη του ανοιχτού αντιμαθήματος στην πλατεία Αριστοτέλους. Έδωσαν μια προοπτική για τη συνεργασία πολλών διαφορετικών ανθρώπων που είτε φοιτητές, είτε εργαζόμενοι, τάσσονται μαζί σε έναν αγώνα με διάρκεια, δημιουργικότητα και αιτήματα που σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουμε να μείνουν ανεκπλήρωτα, σε μια τόσο πολωμένη περίοδο, κρίσιμη για το πώς θα εξελιχθεί. Ο κόσμος που παρακολούθησε, πέρασε η κοίταξε το σημερινό ανοιχτό αντιμάθημα, μας δίνει κίνητρο για πολλές ακόμη ανάλογες κινήσεις.

Αυτά τα Δεκεμβριανά.. θα νικήσουν!

Και ενώ παιδια πεθαίνουν απο την πείνα…

Για να διαμαρτυρηθούν για το κόψιμο των μπόνους για το 2007, οι τραπεζικοί έκλεισαν την είσοδο των κεντρικών γραφείων της UBS Investment Bank στην Ελβετία…

Τι διάολο...

 ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ……..ΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ.

Η πράξη δεν σπρώχνει απότομα στην καταστροφή. Την έλκει η σκέψη.

Δημοσιεύουμε εδώ αυτό το υπέροχο ποίημα του κ. Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη, αφού επικοινωνήσαμε πρώτα μαζί του. Εκείνος μάλιστα, εκτός από την άδειά του μας έστειλε και τους θερμούς συντροφικούς του χαιρετισμούς!  Να ‘ναι καλά και τον ευχαριστούμε!

Χώμα μου, πέτρες μου σας παρακαλώ αγκαλιάστε τον όσο πιο απαλά, σφίξτε τον όσο πιο τρυφερά, χαϊδέψτε τον, κομμάτι σας είναι, εσείς τον γεννήσατε. Έτσι όπως πάνω σας κρατιέται με τα σφιγμένα απ’ τον θάνατο δάχτυλα, στηρίξτε τον. Και νιώστε τα χείλη, που βυθισμένα στην πούδρα σας σφραγίζουν σαν πόρτες τον απόηχο απ’ αυτό που ήταν η πνοή της ψυχής του: την κραυγή του. Και ακούστε τον. Την κραυγή, που ανέβηκε μέσα απ’ τα σπλάχνα του, όχι μία, αλλά χίλιες και μύριες φορές: «Λευτεριά».

Χώμα μου και πέτρες και σκόνη κοιτάχτε τον έτσι, καθώς με απλωμένα τα χέρια προσεύχεται. Και στηρίξτε τον. Να ορθωθεί η φωνή, να γκρεμίσει. Την πλάκα, που από πάνω του απλώνεται σαν φυλακή. «Λευτεριά» φωνάζει. Ακούστε τον. Λευτεριά από μπότα αφέντη όποιου είδους. Λευτεριά για πατρίδες και από πατρίδες. Λευτεριά από κάθε αλυσίδα, που δένει τα χέρια, τη γλώσσα, τα πόδια, το πνεύμα. Λευτεριά απ’ τους φόβους, που είναι οι πιο βαριές αλυσίδες. Όχι οι έξω. Οι φόβοι οι μέσα, που έχει καθένας στο στήθος του. Αυτοί είναι οι πιο σκληρές αλυσίδες. Δεν έρχεται νέα χρονιά, πέτρες και χώμα. Η ίδια χρονιά διαρκεί στων ανθρώπων το γένος.Η σφεντόνα έγινε βέλος και το δόρυ έγινε όπλο φωτιάς.

Για ένα λάκκο νερό γίνονται οι φόνοι, για μία πέτρα που λάμπει, για μια μαύρη λάσπη, για ό, τι η κάθε εποχή νομίζει πολύτιμο. Για μία κοτρώνα, που πάνω της κάποιος διατάζει και που παίρνει το σχήμα καρέκλας και θρόνου.

Προσευχή ανεβαίνει απ’ αυτό το χώμα, που έχει το σχήμα ανθρώπου. Αγκαλιά ζητάει, της γυναίκας του, να χαϊδεύει κεφάλια παιδιών, των παιδιών του, τους καρπούς της τροφής του να γεύεται, ζεστασιά και δροσιά να του δίνουν τα λίγα φορέματα. Και φωνή! Η δική του φωνή να μπορεί να ακούγεται ελεύθερα. Και να γίνεται πράξη. Δρασκελιά! Το κάθε του βήμα να είναι ανεμπόδιστο. Να διαλέγει και τόπους και ανθρώπους. Να διαλέγει πατρίδα. Πατρίδα χωρίς συρμάτινα σύνορα και αίμα. Πατρίδα κοινής γλώσσας και ονείρων. Πατρίδα σαν αυτή, που κάποτε θα ΄ρθει.

Όλη η Γη μια πατρίδα. Μέχρι τότε αυτός, που ματωμένος τώρα προσεύχεται, θα κρατιέται σφιχτά από τις πέτρες, είτε ρέει ψυχή είτε όχι στα σπλάχνα του. Και μ’ αυτές θα παλεύει ν’ ανοίξει το δρόμο ανάμεσα από μίσος τυφλό και πλούτο κι αγριάδα ανθρώπινη. Ώσπου όλοι μαζί να χαθούμε ή όλοι μαζί να σωθούμε. Γιατί όλοι μαζί στη μοίρα της ίδιας πατρίδας ανήκουμε. Αυτής, που αγκαλιάζει το άψυχο σώμα. Στο χώμα, που μας κάνει αδέρφια.